środa, 13 grudnia 2006

Edytor vi. Leksykon kieszonkowy

Wcześniej czy później dochodzimy do wniosku że bez porządnego edytora ani rusz! Im wcześniej dojdziemy do takiego wniosku tym lepiej dla nas. Moja ocena 8/10.

Edytor vi
Autorzy: Linda Lamb, Arnold Robbins
Tłumaczenie: Tomasz Żmijewski
ISBN: 83-7197-539-2
Tytuł oryginału: Learning the vi Editor
Format: B5, stron: 304
Data wydania: 10/2001
Link: http://helion.pl/ksiazki/viedyt.htm

Opis:
Edytowanie tekstu to jedno z najbardziej typowych zadań realizowanych na komputerze, zaś vi jest jednym z najbardziej użytecznych, standardowych edytorów. Za jego pomocą można tworzyć w systemie UNIX nowe pliki tekstowe lub edytować istniejące.

Książka ta składa się z dwunastu rozdziałów oraz pięciu dodatków. Wszystkie je pogrupowano w trzy części.

W dwóch pierwszych rozdziałach, vi -- edytor tekstu oraz Typowe zadania edycyjne, omówiono podstawowe polecenia edytora. Materiał ten należy ćwiczyć tak długo, aż przedstawione i opisane polecenia będzie można wykonywać niemal automatycznie ("same będą wchodzić na klawiatu-rę").

W rozdziałach 3. i 4. (Biegiem po dokumencie i Dla bardziej zaawansowanych) skoncentrowano się na upraszczaniu własnej pracy.

W rozdziałach 5., 6. i 7. -- kolejno Wprowadzenie do edytora ex, Podstawienia globalne i Zaawansowane techniki edycji -- przedstawiono narzędzia umożliwiające w większym stopniu obciążenie komputera edycją tekstu, a nie użytkownika. Zaprezentowano edytor wierszowy ex, który leży u podstaw vi; pokazano też, jak w edytorze vi uruchamiać polecenia ex.

W części drugiej opisano rozszerzenia "standardowego" vi, dostępne w większości lub wszystkich jego klonach.

W rozdziale 8. (Zestawienie cech klonów edytora vi) omówiono edycję wielookienkową, interfejsy graficzne (GUI), rozszerzone wyrażenia regularne, ułatwienia edycji i inne. W rozdziałach od 9. do 12. omawiano kolejno poszczególne klony edytora vi: nvi, elvis, vim i vile. Pokazano, jak używać zaimplementowanych w nich rozszerzeń i scharakteryzowano ich specyficzne cechy.

W części trzeciej zawierającej dodatki znajdują się przydatne zestawienia. W dodatku A zestawiono wszystkie polecenia vi i ex, uszeregowane według realizowanej funkcji.

Dodatek B zawiera alfabetyczną listę wszystkich poleceń ex.

W dodatku C zestawiono opcje używane w poleceniu set.

W dodatku D zestawiono opis problemów uwzględnionych w niniejszej książce.

Dodatek E opisuje miejsce edytora vi w środowisku UNIX i środowisku internetowym.